Orientuję się, że od jakiejś chwili nie ma mnie tu, gdzie faktycznie znajduje się moje ciało.
Zastanawiam się gdzie byłam, dokąd zawędrował mój umysł.
 Hm? 
Nie wiem.


Dwiema największymi przeszkodami w praktyce rozwijania współczucia są: SAMOKRYTYCYZM
 i WSTYD. 
Zwykle podnoszą one swój łeb już na wczesnych etapach praktyki.


Dzisiaj jest znowu mój dzień, kiedy będę starała się nie oceniać niczego, co się wydarzy.
Może masz chęć dołączyć i spróbować tej praktyki?


Robi się coraz chłodniej. Jesteśmy między końcem lata a początkiem jesieni. To taki dziwny czas dla naszych ciał i umysłów, kiedy ranki i wieczory są już zimne.


Zauważajmy i doceniajmy proste rzeczy i sprawy - uśmiech dziecka, partnera, partnerki, możliwość wyjścia na spacer, zapach jesieni
.

Co może przynieść regularne praktykowanie? Medytujemy, by odnaleźć się w tym bałaganie życia.

To, co różni kogoś, kto żyje od kogoś, kto nie żyje, to energia życia. To, co różni ciało martwe od ciała żywego, to oddech.